Hallo allemaal,
Ik ben Nicky Pennekamp. Ik ben gevraagd om een stukje te schrijven over mijn pony carrière. Toen ik acht jaar was ben ik begonnen op manege “Het Loenhorst”. Daar heb ik 1 jaar gereden op verschillende pony’s van de manege.
Hilde Smeitink kreeg een andere pony en daarom stond Pablo stil. Daar moest iemand voor gezocht worden en daarom ben ik met Anne Marie en Hilde in contact gekomen en mocht ik Pablo een paar maanden rijden en verzorgen. Toen Mieke Minkhorst interesse kreeg in Pablo, heb ik afscheid moeten van Pablo moeten nemen. Daar was ik best verdrietig om, maar gelukkig waren Marian en Tess er om mij op te vrolijken. Omdat Tess een andere pony kreeg, kon mijn carrière op Remi beginnen. Remi was een super lieve, fijne top pony. Ik heb veel van haar geleerd. We hebben samen ook veel prijzen binnengehaald. Met Remi heb ik heel wat ervaring opgebouwd. We zijn bijvoorbeeld twee keer naar de Gelderse Kampioenschappen geweest. Namelijk één keer in de klasse B en één keer in de klasse L2. In beide klassen zijn we 3e geworden.
Toen Remi lekker met pensioen ging, hebben we even op internet rondgekeken. Totdat we een ongelooflijke knappe pony tegenkwamen! We hebben natuurlijk direct gereageerd en was het heel spannend om hem te gaan bekijken. Een aantal keren later, ben ik erop gesprongen. Hij liep erg goed en fijn, maar het was wel een grote overgang van een A pony naar een D! Uiteindelijk toen ik vaker had gereden, kwam onze topper naar Langerak, waar onze pony’s stonden. Nu staan ze aan de Hessenweg bij Siem en Lucy Oosterink. Lekker dichtbij de buitenbak van de ponyclub.
We zijn er ook achter gekomen dat Bandolero een verleden heeft. Door dingen uit het verleden kan en wil hij niet vast staan, maar daardoor heeft hij geleerd goed stil te staan bij het poetsen en opzadelen. Vroeger heeft hij op een wedstrijd een ongeluk met de trailer gehad. Daardoor ging het laden ontzettend moeilijk. Nu, na veel rust en geduld hebben we hem perfect in de trailer gekregen.
Bandolero en ik hadden wel wat tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar uiteindelijk toen het eenmaal goed ging, zijn we in de klasse B gestart. We hebben daar veel winstpunten en prijzen gewonnen, maar vooral veel plezier samen gehad. Nu hebben we één wedstrijd in de L1 gereden. Daar zijn we gelijk 2e geworden en gingen met drie winstpunten naar huis, het ging gelijk super goed! Nu zijn we nog hard aan het trainen om nog verder te komen. Maar ik snap Bando wel, elke keer maar weer trainen wordt zo saai … Een beetje afwisseling is daarom ook goed en daarom gaan we ook graag het bos in. Even de benen strekken, lekker de bult op crossen en ga zo maar door. Bando vind het geweldig en ik natuurlijk ook. Soms even een paar keer voor de lol bokken en dan weer snel verder. Ik hoop dat ik samen met Bando heel lang veel plezier heb…
Dikke kus,
Bandolero en Nicky
Recente reacties