Barchem – Afgelopen zaterdag werden in Barchem de regiokampioenschappen SGW (eventing) voor pony’s en paarden georganiseerd. De dappere zusjes Oosterink waren ook van de partij om mee te strijden naar deze felbegeerde titel. De hele familie was al vroeg uit de veren en het indraaien van de stiften moest, omdat het nog donker was, met behulp van een zaklamp gebeuren. Al om kwart over acht moest Nanke haar dressuurproef rijden, dit ging goed en werd beloond met 188 en 190 punten, het springparcours legde ze foutloos af. Op naar de cross, het was een super mooi crossparcours die ze foutloos heeft 
gereden binnen de tijd. Met dit fantastische resultaat won Nanke de titel Gelders Kampioen SGW op B-niveau.
Haar zusje Aniek reed ook een fijne dressuurproef en werd hiervoor beloond met 181 en 184 punten, het springparcours sprong ze ook foutloos en de cross liep ook volgens plan, maar had een paar tijdfoutjes. 
Deze mooie uitslag bezorgde haar ook een welverdiende derde podiumplek naast haar zus Nanke die op nummer 1 was geëindigd. Heel Hummelo heeft van het succes genoten, want bij terugkomst was er een groot spandoek opgehangen om de winnaars te verwelkomen. Een diepe buiging voor de zusjes Oosterink en trots op hun veelzijdigheid.
Hoewel Carlijn Oversteegen geen lid is van de vereniging, is ze toch ook een beetje van ‘ons’ omdat ze op onze thuishaven Groot-Zande werkt en af en toe de lessen waarneemt, daarom vinden wij het ook leuk te melden dat zij ook haar debuut heeft gemaakt bij de paarden op L-niveau. Met Abel heeft ze een keurige dressuurproef gereden en werd hiermee ruimschoots beloond, 198 en 205 punten. Tijdens het springen was Abel nogal vrolijk, dus dat ging niet helemaal vlekkeloos maar goed genoeg om aan de cross deel te mogen nemen. De eerste keer een cross op L-niveau was redelijk pittig en ook nu had Abel er zin in. Hij ging razendsnel en helaas had ze een stuurfoutje en twee stops op de flinke heuvel, maar het alternatief heeft ze goed genomen en is helemaal rondgekomen. Al met al is Carlijn super tevreden over de prestaties, hier had ze drie jaar geleden niet over kunnen dromen toen Abel kampte met een blessure.
Op zondag heeft Jacqueline ook meegereden in Barchem. Jacqueline is in ieder geval prachtig van start gegaan met een grote fanclub. Ze zorgt er in ieder geval voor dat alles goed voor elkaar is: getoiletteerd, gevlochten door haar paardenmaatjes en Nancy die haar heeft begeleidt en iedereen op de juiste positie heeft gezet tijdens de cross. De dressuur ging redelijk naar wens en ze haalde zelfs 180 punten bij een zeer kritische jury en ook het springparcours verliep op 1 balk na, volgens plan. Op naar het favoriete onderdeel, de cross! Alle hindernissen werden keurig foutloos gesprongen…tot hindernis 7, daar heeft Jacqueline een mooi bodemonderzoek gedaan. Het feit dat ze dat onderzoek heeft moeten doen, dat vond ze nog niet eens zo erg, maar dat daarmee ook de cross teneinde was, dat was wel een beetje een ‘jammermoment’.
In ieder geval is het mooi om te zien dat Rijvereniging Hummelo in alle disciplines vertegenwoordigd is…chapeau, girls!
Heel veel jaren geleden (in de jaren ’70) hadden mijn ouder een caravan op camping “De Kappenbulten” in Halle. Hier was mijn eerste kennismaking met het paard/ponyrijden. In de buurt van de camping woonde Bartje Meijerman. Hij had een boerderij met wat pony’s en paarden. Bij hem kon je ponyrijden voor een rijksdaalder per dag (omgerekend is dat ietsje meer dan een Euro). Mijn vader en moeder hebben me dagenlang niet gezien…
Een betere start in de paardensport had ik me niet kunnen wensen. Na heel veel (!) vallen en weer opstaan en opstijgen, kreeg ik het een beetje onder de knie. Het bleek dat Galland niet echt een hele goede keus was om het op te leren. Maar onder het motto, wie A zegt…ben ik toch doorgegaan en er achteraf heel veel van opgestoken. Onder meer dat er hele gekke paarden bestaan. Binnen een week had hij de staldeur eruit geschopt en was de hele buurt ‘s morgensvroeg Galland aan het vangen. De bodem heb ik vaak onderzocht, zelf de bodem van een watergat waar het mij wel leuk leek om doorheen te galopperen. Mijn ‘boer’ stond zelfs klaar om dit moment te vereeuwigen met de camera. Galland dacht hier echter anders over en voordat ik het wist lag ik in het water, Galland galoppeerde door het bos en de foto’s waren niet zoals ik ze voor ogen had. Dit zijn maar een paar ‘verhalen’ die we samen hebben meegemaakt. Gelukkig kon ik altijd weer terecht op Groot-Zande waar Toos, Irma en Nancy me weer moed inpraatte om er toch weer op te gaan zitten en vooral door ‘stoer’ te rijden.
Toen Galland een peesblessure kreeg en het er niet meer inzat dat we nog fanatiek aan het springen zouden komen, ben ik gaan rondkijken naar een opvolger. Dit is Vigo geworden, toen ik hem kocht was hij bijna twee jaar. Een beetje zenuwachtig was ik wel, want kon ik dat wel aan, een jong paard? Snel kwam ik erachter dat het niet altijd aan de leeftijd van het paard ligt hoe ‘gek’ ze zijn. Nadat hij op Groot-Zande door Gwen en Wilbert zadelmak gemaakt was, ging mijn tweede paardensport carrière van start met Vigo.
Dit ging in vergelijking met Galland van een leien dakje. Zelfs in de dressuur heb ik onder begeleiding van Gwen het (voor mijn doen) ver geschopt. De dressuurwedstrijden heb ik vaarwel gezegd toen ik M1 startte. Wederom kwam ik erachter dat dressuurproeven rijden niet helemaal aan mij besteed was. Het springen werd weer opgepakt en dat doe ik nu nog steeds met veel plezier. We hebben ook nog een tijdje geprobeerd om mee te gaan doen aan crosswedstrijden. Na een aantal trainingen en een paar tripalons te hebben gereden, moest ik toegeven dat ik me met Vigo niet helemaal veilig voelde in het crossparcours. We hebben het in ieder geval geprobeerd.
Wat een rijkdom om zoveel kennis in één vereniging te kunnen omarmen! Marjon Jolink heeft op zondag 18 en woensdag 21 oktober de leden van Rijvereniging Hummelo in de gelegenheid gesteld een proef te rijden en deze live te beoordelen in de workshop “Proefgericht Rijden”. Marjon Jolink kennen we allemaal als kritisch jurylid, maar zeker ook als vaste invaller voor de verenigingslessen en de lessen van Groot-Zand. Haar kritische oog komt tijdens de lessen en deze workshop goed van pas.
werden van tips. Tijdens het rijden van de proef gaf Marjon rechtstreeks feedback op het uitgevoerde onderdeel en als het nodig was werd een onderdeel opnieuw verreden ter verbetering. Daarnaast was het mogelijk de proef te laten filmen door iemand die naast Marjon mocht staan, zodat iedereen de proef inclusief opmerkingen thuis nog weer eens terug kan kijken.
Recente reacties