De roem van mensen is slechts schijn,
je kunt alleen maar groot zijn in het klein.
Op 21 december jl. is geheel onverwachts Thijs Gerritsen op 59-jarige leeftijd overleden. Bijna 20 jaar was Thijs wekelijks op Groot-Zande als vaste hoefsmid werkzaam en tevens kwam hij ook bij veel leden als hoefsmid aan huis. Als Rijksgediplomeerd Hoefsmid en ook als instructeur hoefsmid in Deurne stond Thijs bekend als een gepassioneerd vakman.
No foot no horse, Thijs gaf een paard dankzij zijn kundigheid weer gezonde voeten. Indien een paard niet zuiver liep, dan werd eerst Thijs geraadpleegd voordat er eventueel een dierenarts ingeschakeld werd. Vele uren werd er samen met Thijs geboomd over de gezamenlijke passie, het paardenvak en wat zullen we dit vertrouwde beeld missen…
Nooit meer…
Nooit meer bel je op maandag om te vragen welke paarden er op het bord staan,
Nooit meer gaat op dinsdag om half tien de schuifdeur open,
Nooit meer haal je de strotouwtjes uit de prullenbak om ze op maat te knippen om ze vervolgens aan de ringen klaar te hangen,
Nooit meer vul je jouw ijzeren emmer met water,
Nooit meer vraag je Gwen of het vullen van de emmer kan, omdat je wil voorkomen dat een paard schrikt,
Nooit meer pak je vervolgens het eerste paard om de ijzers eraf te halen,
Nooit meer lopen wij om 10 uur een voor een langs je om koffie te gaan drinken en zeggen “Thijs koffie”,
Nooit meer schuif je dan een kwartier later aan om je vervolgens de koffie te laten serveren,
Nooit meer kunnen luisteren naar een gepassioneerd vakman,
Nooit meer val je op je knieën om moeilijke voeten kritisch te bekijken en te bedenken hoe je dit weer zult fixen,
Nooit meer kritisch kijken naar een paard die de rijbaan uitloopt om vervolgens een mening te kunnen geven dat het misschien anders moet,
Nooit meer die heerlijke saucijzen die je bij de koffie hebt getrakteerd en beloofd hebt dit ‘vaker’ te doen.
Nooit meer…
Gelukkig heeft grote Thijs zijn passie en kundigheid doorgegeven aan zijn zoon, kleine Thijs… Groot-Zande en Rijvereniging Hummelo wensen zijn kinderen Thijs Jr. en Annet en de familie heel veel sterkte toe. De vele herinneringen aan een bijzonder mens zullen we met elkaar blijven koesteren!
Om het springjaar leuk af te sluiten, hebben Dick en Toos een Kerstparcours georganiseerd voor deze enthousiaste deelnemers, de ‘Grote Prijs van Hummelo’. Om 19.00 uur konden de ruiters het parcours verkennen, zodat er vervolgens gestart kon worden met de onderlinge wedstrijd. Alle ruiters mochten 2 manches rijden en indien men tweemaal foutloos het parcours had afgelegd, volgde de barrage. Dit spektakel werd met een kritisch oog beoordeeld door de tweekoppige jury, Jacintha en Hans.
Tijdens de internationale springwedstrijd op 7 oktober voor pony’s in Zwitserland heeft team Oranje de hoogste podiumplaats bereikt. Het Nederlandse team, bestaande uit ‘onze’ RvH ruiter Jamie Schlief met Tamar, Elize van de Mheen met Ensilla, Pam Nieuwenhuis met Zeppe vd IJsseldijk en Julia Engelsman met Blackwoodland Rock, nam direct na de eerste omloop de leiding met maar vier strafpunten. In de tweede ronde kwamen er wel veertien strafpunten bij, maar de voorsprong op Ierland en Duitsland bleek groot genoeg om de eerste plek te behouden. De trotse meiden namen de eerste prijs dan ook met grote blijdschap in ontvangst.
Ik ben dus Julia Brinksma, de oudste kleindochter van opa Dick en oma Toos en ondanks dat ik pas 7 jaar ben, heb ik al een hele carrière (moeilijk woord) achter de rug, hoor! Toen ik nog niet eens kon lopen moest ik al van oma en tante Gwen op een paard zitten. Zelf had ik niet echt een idee waarom en wat daar dan leuk aan was, maar de stralende gezichten van mijn familie lieten zien dat er in ieder geval iets moois aan moest zijn. Mijn eerste paard, als je dat zo mag noemen, was dan ook Sadie, de ‘quarter-horse’ op de manage. Daar ging ik dan vaak met Linda een rondje op stappen.
Toen ik wat ouder was en kon lopen had oma ineens een hele kleine wollige dikke pony op stal staan en die mocht ik dan poetsen. Nou was poetsen niet echt leuk om langer dan 15 minuten te doen (en nog steeds niet) en dus ging ik er ook mee wandelen. Uiteindelijk bleek het de bedoeling te zijn dat ik er ook op ging rijden en dus al vrij snel was er een zadeltje en hoofdstel en zat ik met mijn billetjes op de pony Gringo. Gringo was een hele lieve Shetland hengst, maar Gringo moest ook nog aan het werk op het dekstation en dus kon hij niet heel lang blijven.
Omdat Caprice wat te groot was en eigenlijk ook verkocht moest worden, ging oma op zoek naar een andere lieve pony en al snel wisten we Pétje te vinden. Pétje is van Rachanie Wubbels. Rachanie heeft vroeger stage gelopen bij opa en oma en was op zoek naar een goed huis voor Pétje, ook al een pony met veel “knoppen”. Pétje is een lieverd, maar ook Pétje was net iets te groot voor mij en oma ging dus op zoek naar nog weer een andere pony. Zelf wist ik helemaal niet dat er zoveel pony’s bestonden…, gelukkig, daar was Remi.
Remi en ik passen goed bij elkaar. Remi is al wel wat ouder, maar gelukkig kan ik veel leren van Remi en hij is heel lief. Samen met mijn vriendinnetje Belén krijg ik iedere dinsdag les van Jacintha. Belén rijdt dan op Pétje en sinds vorige week hebben wij iedere vrijdag verenigingsles van Gwen, de “Puppy-Ponyles”. Ik ben dus nu ook lid van Rijvereniging Hummelo en ik hoop snel ook bij de andere pony’s te kunnen rijden met Remi.
Tijdens het evenement ‘De Bollert Brons’ werd er ook gestreden om de Gelderse Titel Eventing. Een eventingwedstrijd, ook SGW genoemd, bestaat uit drie onderdelen: een dressuurproef, een springparcours en de cross. Tijdens deze samengestelde wedstrijd in het laatste weekend van september gingen bijna 400 combinaties van start in de diverse klasses en categorieën. Bij de pony’s in de klasse B, wist Aniek Oosterink van Rijvereniging Hummelo met Bravour de Gelderse titel te bemachtigen. De dressuurproef leverde haar 204 en 208 punten op en de combinatie had 3 tijdfouten met springen. Aniek had zich als doel gesteld netjes het springparcours te rijden om een balk te vermijden, dit doel kostte een paar tijdfoutjes, maar ze bleef verder foutloos en deze keuze leverde haar hoge stijlpunten op. Ook de cross ging vlekkeloos en met dit gezamenlijke resultaat behaalde ze de hoogste podiumplaats.
Tijdens de afgelopen weekenden hebben RvH-ruiters weer uitmuntend weten te presteren tijdens de Nederlandse Kampioenschappen op de Hippiade in Ermelo. Bij de pony’s wist Iris Schoenaker met Donny een 5e prijs te behalen in de M2-dressuur en bij de paarden nam Bart Veeze met Fortunato na de finale in de Z1-dressuur met trots de 5e positie in.
Op de Gelderse Kampioenschappen hield RvH zich staande en hebben Bart, Floor, Britt, Iris en Jamie een ticket weten te bemachtigen naar de Nederlandse Kampioenschappen in Ermelo.
2 Winstpunten, Nelleke Minkhorst met Nikita, Klasse BB
Wat hebben we weer genoten van ons jaarlijkse concours! Niet alleen de deelnemers hebben genoten, maar ook wij moeten weer een beetje afkicken op ‘the day after’. Wat zijn we trots op dit evenement met dit unieke gezellige ontspannen sfeertje. De voorbereidingen, het concours zelf, maar ook de afbouw ging gepaard met veel plezier. Van veel deelnemers hebben we fantastisch positieve reacties mogen ontvangen en wij hopen dan ook van harte jullie volgend jaar weer te mogen verwelkomen. Rijvereniging Hummelo heeft nu alweer zin in de voorbereidingen van de volgende editie en zit vol ideeën om er weer een schepje bovenop te doen. Indien je als deelnemer, vrijwilliger of sponsor zelf een idee hebt dan horen wij dit natuurlijk ook graag … stuur dan een mailtje naar info@rijvereniginghummelo.nl. Ook jouw suggesties zijn van harte welkom.
Een evenement zoals CH Hummelo kan niet zonder de inzet van vrijwilligers, de bijdragen van sponsoren en kan zeker niet zonder de gastvrijheid van de familie die het terrein voor dagen beschikbaar heeft gesteld. Speciale dank gaat dan ook uit naar Henk en Olga Oosterink, die ons de gelegenheid gaven om dit evenement te organiseren op hun terrein rondom de boerderij. Een prachtig stuk grond met voldoende parkeergelegenheid, zeer grote losrijbanen, egale afgemeten dressuurringen en een top springparcours. Behalve dat de familie het terrein beschikbaar gesteld heeft, zijn ze ook onmisbaar als meewerkende vrijwilligers. Bij alle klussen waren ze samen met de kinderen van de partij, tractoren werden ingezet en of ze nu bestuurd moesten worden door Henk of Olga, niets was te gek. Ze zijn dan ook na het opruimen in het zonnetje gezet door de vereniging. Ook Ingrid die de vuurdoop van het ponysecretariaat met glans heeft doorstaan en Inge die al tientallen jaren een rots in de branding is op het secretariaat werden enorm bedankt. Hermien heeft ze hartelijk toegesproken en een cadeautje overhandigd als dank.
Recente reacties